Przez terapię muzyką można stymulować rozwój mowy pacjenta, zwiększać świadomość ciała, ruchu, przestrzeni, a także rozwijać jego kreatywność i rozbudzać nowe zainteresowania.

Muzyka jako pewien uniwersalny język dociera nie tylko do naszych uszu (w aspekcie fizycznym), ale kompleksowo oddziałowuje na sfery emocjonalną, społeczną i duchową człowieka. Jednak to relacja jest istotą muzykoterapii – stwarza pacjentowi pewną bezpieczną przestrzeń do wyrażenia siebie i zapewnia wsparcie i motywację do dalszej pracy. Dzięki temu pacjenci angażują się w terapię nie odczuwając wysiłku, a wręcz dobrze się bawiąc – tłumaczy prowadząca Paulina Olko.

W zajęciach mogą uczestniczyć niepełnoletni pacjenci z zaburzeniami psychoruchowymi, autyzmem, zespołem Downa czy trudnościami adaptacyjnymi.